Pomiary sytuacyjno wysokościowe

Pomiar sytuacyjno-wysokościowy obejmuje szereg działań, które mają na celu dostarczenie informacji geograficznych, dotyczących szczegółów w konkretnym układzie współrzędnych płaskich i wysokościowych. Czynności te umożliwiają zaprezentowanie treści map zasadniczych na mapach geodezyjnych.
Zebranie pomiarów należy do czynności bezpośrednich, co oznacza, że uprawniony do takich pomiarów geodeta musi fizycznie znajdować się w miejscu, którego pomiary dotyczą. Pomiarów dokonuje się wszędzie tam, gdzie nie istnieje mapa zasadnicza danego gruntu lub zawarte w niej informacje są nieaktualne.

Pomiar sytuacyjne stanowią podstawę identyfikacji oraz określają umiejscowienie załamań osi obiektów liniowych lub środków elementów punktowych. Do ich wykonania używa się różnych technik, na przykład techniki biegunowej, przedłużeń konturów sytuacyjnych lub domiarów prostokątnych, a dla większej dokładności pomiarów wykorzystuje się nawigację GPS.

Z kolei pomiar wysokościowy pozwala na zmierzenie różnic między punktami w terenie, który umożliwia określenie wysokości punktów lub zbadanie poziomu wskazań w układzie wysokościowym systemu odniesień przestrzennych. Do wykonywania tych pomiarów wykorzystuje się metody tachimetrii, niwelacji oraz nawigację GPS i GLONASS.

Pomiary sytuacyjno-wysokościowe umożliwiają aktualizację map zasadniczych, przygotowanie map do celów projektowych oraz dokonać inwentaryzacji budynków, budowli oraz sieci.