Archiwa: Services

Podziały gruntu są jednym z najbardziej istotnych elementów gospodarki i dysponowania nieruchomościami. Odpowiednie sporządzenie projektu podziału gruntu będzie służyło efektywnemu wykorzystaniu potencjału gruntu, przy uwzględnieniu wszystkich wymogów prawa budowlanego oraz przepisów zawartych w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Celem podziału geodezyjnego gruntu jest wyodrębnienie co najmniej dwóch lub więcej działek, jednak bez zmiany ich dotychczasowego właściciela lub użytkownika wieczystego. Dopiero po przeprowadzonym podziale geodezyjnym można przenieść własność wyodrębnionej działki na inną osobę. Jest to niezbędny etap procesu inwestycyjnego, mający na celu nadanie właściwej konfiguracji terenom objętym inwestycją.

Proces podziału gruntu przebiega w następujących etapach:

• wstępny projekt podziału, dla którego wymagana jest opinia prezydenta miasta, burmistrza lub wójta
• ocena zgodności z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, lub z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu zagospodarowania
• protokół z czynności przyjęcia granic
• projekt podziału sporządzony przez geodetę, uwzględniający nowe granice
• ostateczna decyzja o podziale gruntu (wydana przez prezydenta miasta, burmistrza lub wójta)
• wyniesienie granic i ich okazanie stronom postępowania podziałowego
• klauzula potwierdzająca przyjęcie dokumentacji podziałowej do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej
• wprowadzenie zmian w ewidencji gruntów i budynków
• wyrys z ewidencji gruntów dla dokonania wpisu w księdze wieczystej.

Jak widać, proces mający na celu podział gruntu jest dość długotrwały i, w zależności od danej lokalizacji i przypadku, może trwać od 3 miesięcy nawet do kilku lat.

Mapa geodezyjna do celów projektowych powstaje na podstawie pomiarów sytuacyjno-wysokościowych. Szczegółowe wytyczne co do jej tworzenia znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 lutego 1995 roku. Zgodnie z powyższymi wytycznymi projekt zagospodarowania działki lub terenu musi być sporządzony na kopii aktualnej mapy zasadniczej, lub na mapie jednostkowej, jeśli mapa zasadnicza jest niedostępna.

Pomiary sytuacyjno-wysokościowe i wykonana na ich podstawie mapa do celów projektowych to jeden z pierwszych kroków do uzyskania pozwolenia na budowę, wykonania projektu budowlanego lub wykonania planu zagospodarowania gruntu.

Bazując na mapie geodezyjnej do celów projektowych, konkretny projekt obiektu budowlanego może być odniesiony do aktualnego stanu zagospodarowania i ukształtowania terenu, na którym przebiega inwestycja. Mapy takie są również niezbędne do projektowania sieci uzbrojenia wraz z przyłączami, zwłaszcza wtedy, gdy przez grunt przebiegają już sieci uzbrojenia, a podczas budowy będzie wykonywane jedynie przyłącze lub rozbudowa tych sieci na terenie inwestycji.

Podstawowymi elementami mapy sytuacyjno-wysokościowej są:

• punkty osnowy geodezyjnej
• granice i numery ewidencyjne działek
• linie zabudowy wraz z osiami ulic i dróg
• kontury budynków i użytków gruntowych
• sieci uzbrojenia naziemnego i podziemnego
• linie oddzielające tereny o różnym przeznaczeniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
• miejsca usytuowania zieleni wysokiej oraz podległej prawnej ochronie
• pionowe ukształtowanie terenu
• obiekty ogólnogeograficzne

Sporządzona na podstawie pomiarów sytuacyjno-wysokościowych mapa do celów projektowych powinna zawierać wszystkie aktualne informacje na temat danych ewidencyjnych w zakresie obejmującym obszar zaplanowanej inwestycji oraz pas otaczającego terenu o co najmniej 30 metrach szerokości.
Raz stworzona mapa nie ma okresu ważności, jednak traci ona aktualność w momencie, gdy zawarte w niej informacje ulegają zmianie.

Pomiar sytuacyjno-wysokościowy obejmuje szereg działań, które mają na celu dostarczenie informacji geograficznych, dotyczących szczegółów w konkretnym układzie współrzędnych płaskich i wysokościowych. Czynności te umożliwiają zaprezentowanie treści map zasadniczych na mapach geodezyjnych.
Zebranie pomiarów należy do czynności bezpośrednich, co oznacza, że uprawniony do takich pomiarów geodeta musi fizycznie znajdować się w miejscu, którego pomiary dotyczą. Pomiarów dokonuje się wszędzie tam, gdzie nie istnieje mapa zasadnicza danego gruntu lub zawarte w niej informacje są nieaktualne.

Pomiar sytuacyjne stanowią podstawę identyfikacji oraz określają umiejscowienie załamań osi obiektów liniowych lub środków elementów punktowych. Do ich wykonania używa się różnych technik, na przykład techniki biegunowej, przedłużeń konturów sytuacyjnych lub domiarów prostokątnych, a dla większej dokładności pomiarów wykorzystuje się nawigację GPS.

Z kolei pomiar wysokościowy pozwala na zmierzenie różnic między punktami w terenie, który umożliwia określenie wysokości punktów lub zbadanie poziomu wskazań w układzie wysokościowym systemu odniesień przestrzennych. Do wykonywania tych pomiarów wykorzystuje się metody tachimetrii, niwelacji oraz nawigację GPS i GLONASS.

Pomiary sytuacyjno-wysokościowe umożliwiają aktualizację map zasadniczych, przygotowanie map do celów projektowych oraz dokonać inwentaryzacji budynków, budowli oraz sieci.

Pomiar inwentaryzacyjny to zespół czynności polegający na określeniu położenia sytuacyjnego obiektów budowlanych (terenowych) w państwowym układzie współrzędnych płaskich (w osiach X,Y) oraz wysokościowego położenia charakterystycznych punktów w państwowym układzie wysokościowym (rzędne H). Te dwa układy tworzą razem państwowy system odniesień przestrzennych.

Pomiar ten wykonuje się po zakończeniu budowy, w oparciu o osnowę geodezyjną zarówno poziomą, jak i wysokościową. Inwentaryzacji geodezyjnej podlegają zarówno budynki, jak i przyłącza instalacyjne i sieciowe wykonywane w trakcie budowy. W przypadku budynków, pomiarów dokonuje się po zakończeniu prac budowlanych na obiekcie, natomiast pomiary inwentaryzacyjne przyłączy musi być wykonana w trakcie budowy, gdyż zgodnie z przepisami uzbrojenia podziemne muszą być zmierzone przez uprawnionego geodetę w wykopie, przed zasypaniem urządzenia. Tylko na podstawie pomiarów inwentaryzacyjnych przyłącza inwestor może wystąpić do właściwego organu nadzoru budowlanego z wnioskiem o pozwolenia na użytkowanie danej sieci lub instalacji.

Do pomiarów inwentaryzacyjnych należą również pomiary specjalistyczne, takie jak:

• pomiar pomieszczeń w oparciu o istniejące konstrukcje i układ ścian
• pomiar poziomów posadzek
• inwentaryzacja kamienia elewacyjnego

Takie specjalistyczne pomiary inwentaryzacyjne mają na celu ułatwienie przebudowy istniejących budynków, poprzez dokładne opisanie układu słupów i ścian, wraz ze stolarką okienną i ewentualnym systemem prowadnic, co pozwala na uniknięcie kolizji już na etapie projektowym.
Są to pomiary wysokoprecyzyjne, co pozwala na dokładne zaprojektowanie elementów przebudowy.

Dokumentacja powykonawcza to efekt przeprowadzenia procesu inwentaryzacji powykonawczej, który należy wykonać po wszystkich pracach budowlanych wymagających pozwolenia na budowę, jak również po przebudowie budynków wcześniej istniejących, która takiego pozwolenia wymaga. Dokumenty sporządzone na podstawie powykonawczej inwentaryzacji obiektu są konieczne do uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie.

Pełna dokumentacja powykonawcza zawiera:

• operat geodezyjny, zawierający pełną dokumentację geodezyjną, sporządzaną podczas kolejnych etapów budowy, w szczególności szkice tyczenia i dokumentację kontrolną dla poszczególnych elementów budowanego obiektu
• operat pomiaru pomieszczeń i odkształceń obiektu lub podłoża, jeśli pomiary takie były wykonywane
• wszelkie dane umożliwiające naniesienie zmian na mapę zasadniczą, do ewidencji gruntów i budynków oraz ewidencji sieci uzbrojenia

Po sporządzeniu dokumentacji geodeta przekazuje oryginały do ośrodka dokumentacji kartograficznej i geodezyjnej, a kopię mapy powstałej w wyniku inwentaryzacji powykonawczej przekazuje kierownikowi budowy.

Wytyczenia, zwane też tyczeniem obiektów budowlanych to jedna z pierwszych prac geodezyjnych, wykonywanych podczas budowy. Celem tyczenia jest wskazanie miejsca, w którym planowany obiekt powstanie, tak by był on zgodny z zatwierdzonym wcześniej projektem budowlanym. Wytyczany budynek musi być usytuowany odpowiednio względem granic działki, zabudowań już istniejących czy planowanych inwestycji. Normy odległości planowanego budynku są określane prawem i ich nieprzestrzeganie może skutkować koniecznością częściowej rozbiórki, dlatego do wytyczania obiektów konieczna jest współpraca z uprawnionym geodetą.

Na podstawie dostarczonego projektu, geodeta opracowuje współrzędne punktów charakterystycznych lub osi budynku, które następnie „przenosi” na grunt. Przenoszenie, czy też właśnie tyczenie odbywa się za pomocą stabilnych elementów umieszczanych w gruncie, zwykle po wykonaniu wstępnego wykopu, co zabezpiecza przed zniszczeniem znaczników podczas wstępnych prac.

W celu sprawdzenia poprawności tyczenia kierownik budowy zwykle sprawdza zorientowanie budynku względem stron świata, a po naniesieniu łat geodezyjnych, wytyczających osie budowli, kierownik budowy sprawdza usytuowanie osi względem siebie. Następnie zostaje wykonany szkic tyczenia, który jest istotnym elementem dokumentacji geodezyjnej budowy, a także podstawą wpisu w dzienniku prac budowlanych.

Ustalenie i wznowienie granic wykonywane jest zazwyczaj w przypadkach, gdy nieznany jest dokładny przebieg granicy między gruntem przedmiotowym a gruntem sąsiednim lub owa granica jest przedmiotem sporu.

Ustalanie granic może przebiegać w 4 trybach:

• rozgraniczenie nieruchomości
• ustalenie granic do celów ewidencyjnych
• określanie linii brzegowej w trybie prawa wodnego
• tryb sądowy

Najczęściej spotykany jest tryb ustalania granic do celów ewidencyjnych. W jego przypadku procedura jest bardzo uproszczona. Przeprowadza się ją w momencie, gdy nie można ustalić położenia punktów granicznych, a granica nie jest przedmiotem sporu. Po ustaleniu terminu z właścicielami gruntu oraz sąsiadami geodeta ustala granice i podpisuje protokół z ustalenia przebiegu dranic działek ewidencyjnych.

Podstawą do ustalenia granic przy braku punktów granicznych są:

• zgodne wskazania właścicieli graniczących gruntów, potwierdzone ich zgodnym oświadczeniem, wpisywanym do protokołu
• ostatni spokojny stan władania
• zbadanie położenia istniejących znaków i śladów granicznych wraz z analizą dostępnych dokumentów.

Wznowienie granic regulowane jest ustawą z dnia 17 maja 1989 roku Prawa Geodezyjnego i Kartograficznego. Czynność tą przeprowadza się zazwyczaj w sytuacji, gdy istniejąca dotychczas granica prawna została przesunięta, a znaki graniczne, które ją wyznaczały, zostały zatarte bądź zniszczone.

Warto wspomnieć, że granicą prawną nazywamy taką granicę, co do której istnieje pełna dokumentacja geodezyjna, która pozwala odtworzyć ją w terenie z najwyższą dokładnością, a ponadto jest ona potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądowym lub decyzją administracyjną.

Proces wznowienia granicy to czynność techniczna, nie kończy się on wydaniem jakichkolwiek decyzji, chyba, że zachodzą ku temu szczególne przesłanki.

Proces ten przebiega następująco:

• właściciel nieruchomości której granice uległy „zatarciu”, zleca przeprowadzenie czynności, dołączając do zlecenia wydruk mapy, wskazując na nim granicę (nawet zaznaczoną odręcznie), która w terenie jest nieczytelna, uzupełniając zlecenie o dokumenty potwierdzające stan prawny nieruchomości i określające położenie punktów granicznych, jeśli takowe posiada
• uprawniony geodeta zgłasza do ODGiK zajście konieczności wznowienia znaków granicznych w danej lokalizacji
• po zebraniu dokumentacji z ODG0K, odpisu księgi wieczystej i dokumentów od strony zgłaszającej, analizuje te dane pod kątem wiarygodności

Z powyższych czynności powstaje protokół wznowienia granicy, jednak nie wywołuje on żadnych zmian w aktualnym stanie prawnym. Jest tylko potwierdzeniem przebiegu granic nieruchomości.

Jako specjaliści z wieloletnim doświadczeniem zawsze służymy pomocą i dobrą radą w sprawach związanych z szeroko pojętą geodezją. Pomagamy rozwiać wątpliwości, które pojawiają się początku oraz w trakcie różnego rodzaju usług geodezyjnych. Dajemy cenne wskazówki jak rozpocząć różnego rodzaju procesy, do których urzędów się udać i jakie dokumenty wypełnić.

Jesteśmy dyspozycyjni dla naszych klientów przez telefon oraz mailowo, a także osobiście.

Geodezyjna obsługa inwestycji to wszystkie czynności geodezyjne i geodezyjno-kartograficzne, które należy wykonać podczas realizacji inwestycji budowlanych wszelkiego typu. Mowa tutaj zarówno o inwestycjach z zakresu budownictwa ogólnego, przemysłowego, komunikacyjnego i innych, takich, jak:

• obiekty mieszkalne
• obiekty handlowe i biurowe
• obiekty sportowe
• obiekty drogowe
• konieczne uzbrojenia podziemne.

Geodezyjna obsługa inwestycji to szeroki zakres usług geodezyjnych, jednak wszystkie wykonywane czynności można podzielić na trzy etapy, zależne od trwania budowy:

• Tyczenie obiektu budowlanego na terenie inwestycji – czynność ta ma na celu zapewnienie planowanym obiektom usytuowania zgodnego z projektem, pozwoleniem na budowę czy planem zagospodarowania działki. Jednym z ważniejszych aspektów jest tutaj odpowiednie i zgodne z prawem budowlanym wytyczanie obiektów względem granic nieruchomości oraz sąsiednich istniejących lub dopiero planowanych obiektów. W zależności od skomplikowania budynku (np. liczby kondygnacji), tyczenie może przebiegać etapowo i każdy etap może być wykonywany w innym czasie
• Kontrola prawidłowego wykonywania prac w trakcie budowy, czyli regularne i wielokrotne sprawdzanie zgodności budowanych obiektów z projektem i ich planowym usytuowaniem.
• Dodatkowo prace geodezyjne w trakcie budowy obejmują również inwentaryzację bieżącą robót zanikających i obiektów ulegających zakryciu w trakcie budowy (np. sieć wod-kan), a także regularne i sukcesywne pomiary pionowości w przypadku budynków wysmukłych

Wszystkie wykonane w trakcie budowy czynności są wpisywane do dziennika budowy.
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza ma za zadanie wykonanie niezbędnych pomiarów po zakończeniu prac budowlanych i późniejsze ich naniesienie na zasadniczą mapę miasta i do ewidencji gruntów i budynków.